Sorumluluk almamaca ve sonuçlarına katlanmaca.
Oyunumuzun adı bu.
1982 – 2000’li yıllar arasında doğmuş Y Jenerasyonunun en büyük eğlencesi ve sıkıntısı.
Amacımız.. yok.
Derdimiz.. eeeh işte var. O da ne kadar az çaba göstererek ne kadar çok yayarım olsa gerek.
E, bi şekilde kurtarıyoruz da günü.
Bizden önceki jenerasyonların (baby-boomers & gen X) gerek siyasette, gerek bilimde, gerek günlük hayatta gelecek endişeleri için ne kadar çok çabaladıklarını inkar etmiyorum. Ancak bütün bu uğraşın sonucu görüyoruz ki hüsran. Ne dünyayı daha yaşanabilir bi hale getirdiniz, ne ölümcül hastalıklara bir çare bulabildiniz. Savaşlarınz soğuk ve psikolojik, aids ve kanser’i hala tedavi edemiyorsunuz (!?). Bireysel ve bölgesel çıkarlannız doğrultusunda yaptığınız yatırımlara ve uydurduğunuz yalanlara açıkcası kimse çok da bi anlam veremiyor.
Yani, çalışıp çabaladınız da ne oldu?
Daha net gösteren televizyonlarınız mı teknolojinin ne kadar ilerlediğinin kriteri?
Biz de yayarız madem öle. Rahat, sakin, tepkisiz.
Kendine ve hayatına bir çekidüzen verememiş oğullarınız ve kızlarınıza kızmayın. Tüketmek ve tüketmek ve yok etmek sizin onlara öğrettiğiniz en iyi ders.
Benim jenerasyonum şuursuz ve bilinçsiz yetişmiş olabilir, ama bunu siz istediniz. İnsanlar daha az düşünsünler diye 3G’lerinizle hayatımızın her saniyesine sokmaya çalıştığınız eğlence ve sosyalleşme kültürünün ürünleriyiz biz ve yarın öbür gün nine-dede olduğunuzda torunlarınızla bir şey paylaşamadan öleceksiniz diye çok üzülmeyin. (torun = gen z)
Para kazanmak uğruna toplumların üzerine attığınız duyarsızlık bombalarına sizin zavallı soyunuz da kurban gidecek,onlar da yozlaşacak, aptallaşacaak, bönleşeceeek.. :)
Ohhh canıma da değsin.
